Parohija bačkotopolska je osnovana posle Prvog svetskog rata, kada su solunski dobrovoljci počeli naseljavati predele u Bačkoj. Od 1921. godine sveta bogosluženja odvijala su se u sali Građanske škole do 1932. godine, kada je završena izgranja zgrade Bogomolje što je sadašnji Svetosavski dom. Kamen temeljac crkve položen je iste 1932. godine, zahvaljujući zalaganju paroha bačkotopolskog Petra Dimitrijevića i uspešnog sakupljanja dobrovoljnih priloga. Osvećenje crkve obavljeno je na dan Sv. Proroka Ilije 1940. godine. Tokom Drugog svetskog rata crkva gubi svoje vernike i preuzimaju je mesni rimokatolici da bi je sačuvali od rušenja. Posle završetka rata parohija nastavlja svoj život sa pravoslavnim vernicima, koji sprečavaju pogibiju katoličkog sveštenika Viktora Baršija, koji je spasio novoizgrađenu crkvu.
Hram je izgrađen u srpsko-vizantijskom stilu, nalik na trobrodnu baziliku. Ikonostas je drveni, delimično rezbaren. Ikone je radio Aleksandar Džigurski iz Bečeja po uzoru Uroša Predića. Zidno slikarstvo je novijeg datuma, radove je izvodilo više umetnika, kao što su Radoslav Prokić iz Kragujevca, Dimitrije Riđički i drugi, od 1993 do 1998 godine. Dolaskom paroha bačkotopolskog Srbislava A. Stojanova 2004. godine počelo se učestalije raditi na restauraciji i podizanju novog parohijskog stana.
